เป็นเนื้อเยื่อถาวรที่เกิดจากเซลล์เซลล์คอลเรงคิมาหลายเซลล์มายู่รวมกัน ลักษณะ 1. เซลล์มีรูปร่างหลายเหลี่ยมค่อนข้างยาว 2. ผนังเซลล์หนาไม่สม่ำเสมอมักหนาตามมุมเซลล์ เพราะมี สารพวกเพคตินมาสะสม (Pectin) 3. เมื่อโตเต็มที่เซลล์ยังมีชีวิต บริเวณที่พบ: พบมีอยู่มากทั้งในส่วนอ่อนและส่วนแก่ของพืช ของพื้นที่บริเวณใต้ชั้นเอพิเอเดอร์มิสลงมา พบที่ก้านใบ เส้นกลาง ใบ และขอบนอกของลำต้นพวกไม้เนื้อ อ่อน ที่มีลักษณะเป็นเหลี่ยมหรือเป็นสันโค้งไปมา เช่น ลำต้นโหระพา กระ เพรา หรืออาจกระจายไปสม่ำเสมอกันตามขอบในของลำต้นที่กลมเกลี้ยงของลำต้นผักขม หน้าที่: ช่วยทำให้ส่วนต่างๆของพืชเหนียวและแข็งแรงทรงตัวอยู่ได้ และยังช่วยป้องกันแรงเสียดทานอีกด้วย
เป็นเนื้อเยื่อถาวรที่ประกอบด้วยเซลล์ชนิดเดียวกันล้วนๆ ได้แก่ เนื้อเยื่อชั้นผิว ( Epidermis) พาเรงคิมา (parenchyma) คอลเลงคิมา ( collenchyma) และสเกลอเลงคิมา ( sclerenchyma) 1. เนื้อเยื่อชั้นผิว ( Epidermis) เป็นเนื้อเยื่อถาวรเชิงเดี่ยว ที่อยู่ด้านนอกสุดของอวัยวะต่างๆ ของพืชเปลี่ยนแปลงมาจากเนื้อเยื่อเจริญกำเนิดผิว ประกอบด้วยเซลล์เอพิเดอร์มิส ( epidermal cell) เรียงตัวเบียดกันแน่นแถวเดียว จนไม่มีช่องว่างระหว่างเซลล์ แต่ในพืชบางชนิดอาจมีเนื้อเยื่อชั้นผิวที่เรียงตัวมากกว่าหนึ่งชั้น ( multiple epidermises) ก็ได้ เช่น มะเดื่อ บีโกเนีย เป็นต้น หน้าที่ของเนื้อเยื่อชั้นผิว 1. ป้องกันอันตรายให้แก่เนื้อเยื่อที่อยู่ข้างในและช่วยเสริมความแข็งแรง 2. ป้องกันการระเหยของน้ำ และช่วยป้องกันไม่ให้น้ำซึมเข้าไปข้างใน 3. เกิดการแลกเปลี่ยนแก๊ซ การคายน้ำ ที่บริเวณปากใบ 4. ดูดน้ำและเกลือแร่เข้าสู่ราก โดยเฉพาะที่ขนราก Epidermis คือบริเวณกลมๆใสๆด้านบน 2.
framingtonco.com, 2024 | Sitemap